میروم تا بمانم...

" با نام و یادِ دوست"

سلام

خواستم یه خداحافظی کرده باشم از تمامی دوستای خوبم تو بیان

ممنونم(جناب رزمنده از طرف بنده به  اتاق فرمان بگید فردوسی خودشو نکشه کلمه اجنبی  رو گذاشتم کنار

اینم شیرینیه رفتنم به فردوسی) از  همه دوستان بیانی که خیلی چیزا ازشون یاد گرفتم

مهم استقامت تو این مسیره

تازه اولای راهم...دلیل غیبت منو امثال من هستند که ایمانشون قوی نیست نه اونایی که اصلا اسلامو قبول ندارند

به قول سید:"یاران!سخن از اهل فسق و بندگان لذت نیست،سخن ازآنان است که اسلام اورده اند اما در جستجوی حقیقت ایمان نیستند."

"دل خوش به نمازی غرب وار و دعایی که بر زبان می گذرد اما ریشه اش در دل نیست،در باد است."

دلمو به چی خوش کردم؟نماز لازمه اما کافی نه...نماز بی عشقِ ولایت میشه عاقبت همون مردمی که تو صحرای کربلا پشتِ امامو خالی کردن...

درحال حاضر یه سیر عظیم مطالعاتی رو شروع کردم نمیدونم چه زمانی تموم میشه ولی شاید یه روزی برگردم

خیلی سرم شلوغ تر از اونیه که وقت کنم اینجا رو آپ کنم!

اسم این وبلاگ تنها راه بود و

تنها راه همون مطیع ولایت بودنِ و مطیع ولایت بودن یعنی مبارزه با نفس...

مطیع باشید تا رستگار شوید...برای مطیع بودن گاهی باید رفت و سخت تلاش کرد

یاعلی گویم و عشق آغاز میشود....

موفق باشید زیر سایه آقامون صاحب الزمان (عج)

عاقبتتون و عاقبتم ختم به شهادت

سال جدید رو هم تبریک میگم به همه

یا ولی عصر

یا علی مدد